Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Chorzowie

UZASADNIENIE

Powód W. D. pozwem z dnia 26 lipca 2016r. wniesionym przeciwko pozwanej E. D. domagał się na podstawie art. 52 § 1 krio, ustanowienia z dniem 15 stycznia 2015r. ustroju rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami E. D. a W. D..

W uzasadnieniu pozwu powód podniósł, iż pozostaje w związku małżeńskim z pozwaną E. D. od 1 grudnia 1988r., w którym to małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności ustawowej. Strony mają czworo dzieci, w tym na ich utrzymaniu pozostaje dwoje małoletnich dzieci w wieku 12 lat. Powód wskazał, iż od 15 stycznia 2015r. między małżonkami istnieje separacja faktyczna spowodowana silnym skonfliktowaniem stron, trwającym od ponad dwóch lat, która uniemożliwia współdziałanie małżonków w zarządzie majątkiem wspólnym. Pomiędzy stronami doszło do całkowitego rozkładu pożycia, ustała więź emocjonalna, fizyczna i gospodarcza. Strony mieszkają w tym samym budynku stanowiącym majątek osobisty powoda, lecz na różnych piętrach. Nie potrafią ze sobą spokojnie w sposób rzeczowy rozmawiać, które to rozmowy kończą się kłótniami. Przed Sądem Okręgowym w Katowicach toczy się sprawa o rozwód pod sygn. akt XVII RC 377/16/8. Pozwany zarzucił pozwanej uniemożliwienie mu dostępu do mieszkania zajmowanego przez pozwaną i dzieci stron, gdzie znajdują sterowniki do pieca centralnego ogrzewania i pozostałe instalacje techniczne. Z powodu wymiany zamka w drzwiach przez pozwaną, nie może kontrolować poziomu zużycia gazu, wody i energii elektrycznej, które to koszty opłat ponosi powód, a pozwana naraża go na nadmierne koszty mediów. Sformułował zarzut braku współdziałania przy rozliczeniu podatkowym za 2015r., co spowodowało po stronie powoda zadłużenie na kwotę ok.7000,00zł. Nadto braku współdziałania przy planowanym remoncie wspólnej nieruchomości położonej w Z. pod K. oraz zmianę przez pozwaną zatrudnienia na mniej płatne bez konsultacji z powodem. W konsekwencji powód stwierdził, że powyższa sytuacja uniemożliwia sprawowanie wspólnego zarządu majątkiem wspólnym, jak też podejmowanie przez powoda decyzji finansowych dotyczących jego majątku osobistego, który jednak służy całej rodzinie.

Zarządzeniem z dnia 9 września 2016r. wobec nie uzupełnienia braków formalnych w zakreślonym terminie zarządzono zwrot pozwu.

W dniu 3 października 2016r. powód usunął brak formalny pozwu i wniósł o niedokonywanie fizycznego zwrotu pozwu, wpisanie sprawy pod nową sygnaturę akt, przy zaliczeniu opłaty od pozwu uiszczonej w sprawie o sygn. akt III RC 530/16/4.

Pozwana E. D. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa. Potwierdziła okoliczność oddzielnego zamieszkania męża w mieszkaniu położonym piętro wyżej, a także dochodzenia między małżonkami do kłótni. Jednakże podniosła, iż wynikało to z woli izolacji męża od rodziny. Braku woli powrotów do domu i zaangażowania męża w bieżące sprawy rodziny z powodu prowadzenia podwójnego życia. Przez wszystkie lata małżeństwa nie miała wglądu do konta bankowego powoda, nie znała wysokości zarobków męża i to mąż był osobą, która zarządzała finansami w ich gospodarstwie domowym. Wskazała, że między małżonkami nie nastąpił całkowity rozkład pożycia, a pozew stanowi ucieczkę od zobowiązań wobec rodziny, na której ucierpi dobro wspólnych małoletnich dzieci stron. Zaprzeczyła jakiemukolwiek utrudnianiu mężowi w zarządzie majątkiem wspólnym, wyraziła zgodę na kredyt konsolidacyjny. Co do pieca centralnego ogrzewania podała, że to powód ustalił temperaturę na 18 stopni w mieszkaniu, a u dzieci na 19 stopni. Potwierdziła fakt założenia dodatkowego zamka w drzwiach. W zakresie wspólnego rozliczenia podatkowego wskazała na okoliczność rozliczania się z mężem przez 25 lat i dysponowania przez męża zwrotem pieniędzy z podatku. Podała, iż w 2016r. rozliczyła się samodzielnie, gdyż mąż nie podjął z nią rozmów przed złożeniem zeznania podatkowego. W zakresie remontu wspólnego domu powód nie zgłaszał pozwanej, że chce dokonać prac remontowych. Zmiana pracy przez pozwaną była podyktowana jej stanem zdrowia. Z uwagi na podniesione argumenty wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc także przesłankę dobra małoletnich dzieci i założonej rodziny.

Powód w piśmie procesowym z dnia 9 grudnia 2016r. zaprzeczył twierdzeniom pozwanej o możliwości porozumienia się stron, zarzucił pozwanej działanie na szkodę interesów majątkowych powoda, rodziny i małoletnich dzieci stron. Odnosząc się do zarzutu zaciągania kolejnych kredytów wskazał, iż jest ono ograniczone zdolnością kredytową i ten argument uznał za nieuzasadniony.

W dalszym toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska procesowe.

Sąd ustalił:

W. D. i E. D. zawarli związek małżeński w dniu 1 grudnia 1988r. w Urzędzie Stanu Cywilnego w K. za numerem aktu małżeństwa 1261011/00/AM/ (...). W czasie trwania małżeństwa strony nie zawierały umów majątkowych małżeńskich.

Z małżeństwa posiadają czwórkę dzieci. Dwóch dorosłych już synów W. D. ur. (...) i R. D. ur. w (...)r. (którzy się usamodzielnili) oraz dwoje małoletnich jeszcze dzieci w wieku 13 lat. M. D. (1) i M. D. (2) oboje urodzili się w dniu (...)

Małoletni wraz z rodzicami zamieszkują w budynku położonym w C. przy ul. (...) (stanowiącym dom rodzinny powoda), lecz na oddzielnych piętrach. Powód od swoich rodziców nabył do majątku osobistego nieruchomość położoną w C., stanowiącą dom rodzinny, kondygnacyjny, wielopokoleniowy, który strony wspólnie zamieszkują. Na parterze mieszkają rodzice powoda, na pierwszym piętrze żona z dwójką małoletnich dzieci, a na drugim piętrze mieszka sam powód.

Małżeństwo stron początkowo było zgodne. Strony razem prowadziły gospodarstwo domowe i razem powiększały majątek.

Strony w trakcie trwania małżeństwa nabyły wspólnie nieruchomość położoną w Z. pod K.. Najstarszy syn W. D. ukończył studia, pracuje i mieszka w domu położonym pod K.. Pozwana pomaga synowi w opłatach za gaz, które wynoszą 500-900zł co drugi miesiąc, ponosi z synem opłaty po połowie.

Powód od dnia 15 stycznia 2015r. zajmuje stanowisko Sędziego Sądu Rejonowego w Jastrzębiu-Zdroju, a uprzednio zajmował stanowisko Prokuratora Prokuratury Okręgowej. Powód nie konsultował z żoną przyczyn zmiany pracy.

Dochód powoda W. D. za 2015r. wynosił brutto 144.980,31zł, netto 113.135,59zł. Powód złożył zeznanie podatkowe PIT – 37 za 2015r. dnia 2 maja 2016r. (data wpływu do urzędu 5 maja 2016r.) wskazując kwotę do zapłaty 6.348,00zł. Dokonał wpłaty do zeznania dnia 29 kwietnia 2016r. w wysokości 1.348,00zł oraz 16 czerwca 2016r. w wysokości 500,00zł. Pozostała do zapłaty kwota 4.500,00zł Decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia 30 czerwca 2016r. na wniosek powoda, została rozłożona na 9 rat. Na dzień 17 listopada 2016r. pozostała do zapłaty należność główna 435,30zł plus odsetki i koszty upomnienia.

Pozwana E. D. do końca 2015r. pracowała w (...) Banku S.A. za wynagrodzeniem miesięcznym w kwocie ok. 4000,00 zł brutto, ok. 2700,00zł netto, którą to pracę zmieniła na mniej płatną. Z dniem 4 stycznia 2016r. podjęła pracę w Urzędzie Miasta w C. przy ul. (...), za wynagrodzeniem zasadniczym w kwocie 2000,00zł plus 20% dodatku za wieloletnią pracę. U matki małoletnich powodów zdiagnozowano dyskopatię lędźwiową, rwę kluszową, zaćmę oka prawego, co wiązało się z leczeniem i przebyciem operacji. Zmiana pracy przez pozwaną była związana z pogorszeniem się stanu zdrowia.

Dochód pozwanej za 2015r. wynosił brutto 56.980,76zł, netto 43.293,19zł. Pozwana złożyła zeznanie podatkowe PIT – 37 za 2015r. dnia 25 marca 2016r. wykazując nadpłatę w wysokości 2.224,00zł, która została zwrócona na rachunek bankowy dnia 7 czerwca 2016r. Pozwana od kwietnia 2016r. pobiera świadczenie 500+.

Z otrzymanych dochodów w 2015r. strony rozliczyły się oddzielnie. Strony nie podejmowały ze sobą wspólnych rozmów dotyczących rozliczenia podatkowego za 2015r. W latach poprzednich strony rozliczały się wspólnie.

W trakcie trwania małżeństwa strony zaciągały zobowiązania w postaci kredytów i pożyczek w bankach, z których powód na dzień wydania wyroku w sprawie III RC 560/15 spłacał miesięcznie :

1) Kwotę około 2.000 zł tytułem miesięcznych rat kredytu w łącznej kwocie 153.700 CHF zaciągniętego w (...) SA w W. na podstawie umowy kredytu nr (...) z dnia 26 marca 2007 roku celem spłaty pozostałych współwłaścicieli nieruchomości położonej w Z. tj. matki małżonki -S. P. oraz jej brata R. P. oraz celem ukończenia budowy znajdującego się tam budynku mieszkalnego.

2)  Kwoty po około 1.307,70 zł tytułem miesięcznych rat kredytu konsolidacyjnego w kwocie 62.000 zł zaciągniętego na podstawie umowy nr (...) zawartej z (...) SA w W. w dniu 24 maja 2013 roku na spłatę kredytów pobranych celem ukończenia budowy domu w Z..

3)  Kwota 60 zł tytułem odsetek od limitu debetowego w kwocie 5.000 zł w rachunku bieżącym nr (...) prowadzonym przez (...) SA w W. oraz tytułem opłaty za prowadzenie tego rachunku.

4)  Kwota 796 zł stanowiąca miesięczną ratę pożyczki w kwocie 30.000 zł zaciągniętego na podstawie umowy nr (...) zawartej z (...) Bankiem (...) Spółką Akcyjną W. w dniu 28 października 2013 roku na spłatę zadłużeń na kartach kredytowych: Banku (...) SA – 10.000,00 zł (całkowita spłata) i Banku (...) SA - 20.000,00 zł.

5)  Kwota 200 zł przelewana na rzecz E. D. tytułem częściowej spłaty raty kredytu zaciągniętego w przeszłości przez matkę małoletnich powodów.

6)  Kwota 278,60 zł tytułem raty kredytu nr (...) zaciągniętego w (...) Banku (...) Spółce Akcyjnej we W. w dniu 30 grudnia 2014 roku.

7)  Kwota 193,10 zł tytułem raty kredytu nr (...) zaciągniętego w (...) Banku (...) Spółce Akcyjnej we W. w styczniu 2014 roku.

8)  Kwota 46, 05 zł tytułem raty kredytu nr (...) zaciągniętego w (...) Banku SA w W. na zakup przez pozwanego aparatu telefonicznego.

Razem raty kredytów i pożyczek wynos iły miesięcznie ok. 4.881,45 zł

Strony w 2014r. uzgodniły, że środki przeznaczone m.in. na utrzymanie małoletnich dzieci przelewane będą przez oboje rodziców na wspólny rachunek bankowy założony w (...) Banku S.A. w W. Oddział w C. nr rachunku (...), celem wspólnego gospodarowania środkami przeznaczonymi na utrzymanie całej rodziny.

Od stycznia 2015r. strony żyją w rozłączeniu, kiedy to powód wyprowadził się do mieszkania położonego piętro wyżej – w domu w C..

Od tego momentu też nie prowadzoną wspólnego gospodarstwa domowego i pozostają w separacji faktycznej.

Powód ponosi wszystkie opłaty za dom i media, w którym mieszka żona z dziećmi.

Powód W. D. nadal spłaca kredyt mieszkaniowy hipoteczny w (...) Bank (...) S.A. rata miesięczna 495,20 CHF, udzielony 26 marca 2007r. na 360 miesięcy, z którego do zapłaty pozostała jeszcze kwota 120.329,55 CHF, termin spłaty 3 marca 2037r. Miesięczna rata w przeliczeniu wynosi ok. 2000-2100 złotych.

Powód nadal spłaca kredyt w (...) Bank (...) S.A. rata miesięczna 1287,27 zł, udzielony 24 maja 2013r. na 60 miesięcy, z którego do zapłaty pozostała jeszcze kwota 23.164,86zł.

Strony posiadały kredyt w Banku (...) w W. - CIT Handlowy. W dniu 23 maja 2016r. powód W. D. zaciągnął pożyczkę konsolidacyjną w Banku (...) w W. - CIT Handlowy udzieloną 23 maja 2016r. na kwotę 34.289,74zł, to jest łącznie do kwoty 53.829,25zł. Powód z tej pożyczki konsolidacyjnej w dniu 24 maja 2016r. spłacił 6 innych mniejszych kredytów i zadłużeń na kartach kredytowych, a także pozostał środki na spłatę różnic kursowych w (...). Miesięczna rata pożyczki konsolidacyjnej wynosi 1.095,00zł. Powód pożyczką konsolidacyjną obniżył zobowiązania kredytowe małżonków, a do jej udzielenia nie była wymagana zgoda pozwanej.

Pozwana spłaca kredyt na kwotę 12.779,17 zł zaciągnięty w (...) Bank S.A., rata miesięczna kredytu wynosi 572,73zł, a termin spłaty przypada na 5 grudnia 2018r.

Powód wniósł do Sądu Okręgowego w Katowicach pozew o rozwód przeciwko pozwanej z powodu zupełnego i trwałego rozkładu pożycia małżeńskiego.

(dowód: odpis skrócony aktu małżeństwa stron E. D. i W. D.; kserokopie rachunków, faktur, wyciągów bankowych, decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C., decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia 30 czerwca 2016r.; informacji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia 17 listopada 2016r.; harmonogram spłaty kredytu, odpis uzasadnienia wyroku w sprawie o sygn. akt III RC 560/15; zeznania powoda W. D.; zeznania pozwanej E. D.)

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o zeznania stron oraz powołane dowody z dokumentów, których autentyczności nikt nie kwestionował.

Oceniając materiał zgromadzony w sprawie, Sąd miał na uwadze treść art. 233 § 1 kpc zgodnie z którym Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału, w tym wyjaśnień informacyjnych stron, zeznań stron, oświadczeń i zarzutów przez nie zgłaszanych, jak i ich zachowania się w trakcie procesu (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 marca 1999 roku, I PKN 632/98, OSNP z 2000 r., nr 10, poz. 382).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 31 §1 k.r. i o., z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje miedzy małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa, obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego małżonków. Do majątku wspólnego należą w szczególności pobrane wynagrodzenie za pracę i dochody z innej działalności zarobkowej każdego z małżonków (art. 31 §2 pkt 1 k.r. i o.).

W świetle 52 §1 k.r. i o., z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez Sąd rozdzielności majątkowej. W wyjątkowych wypadkach Sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu (art. 52 §2 k.r. i o.).

Ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej ma na celu wzmocnienie rodziny oraz zapewnienie jej ustabilizowanej bazy materialnej i najpełniej realizuje zasadę równych praw obojga małżonków w dziedzinie stosunków majątkowych stanowiących materialną podstawę funkcjonowania rodziny.

Przez ważne powody natomiast, dające podstawę do zniesienia tej wspólności, przyjęło się w doktrynie i judykaturze rozumieć wytworzenie takiej sytuacji, która w konkretnych okolicznościach faktycznych wywołuje stan pociągający za sobą naruszenie lub poważne zagrożenie interesu majątkowego jednego z małżonków i z reguły także dobra rodziny (wyrok SN z dnia 31 stycznia 2003r. IV CKN 1710/00). Tak więc przez ważne powody należy rozumieć takie okoliczności, które sprawiają że wspólność majątkowa nie służy dobru małżonków i dobru założonej przez nich rodziny, a nawet prowadzi do sytuacji sprzecznej z zasadami prawa rodzinnego.

Przez ważne powody, dające podstawę do zniesienia wspólności majątkowej należy rozumieć m.in. sytuacje powstałe wskutek zachowania jednego z małżonków polegającego na trwonieniu majątku wspólnego, hulaszczym trybie życia, alkoholizmie, rażącej niegospodarności, uchylaniu się od pomnażania i utrzymywania substancji majątku wspólnego albo też zatrzymaniu tego majątku wyłącznie dla siebie i niedopuszczeniu współmałżonka do korzystania z niego.

Początkowo uznawano, iż separacja faktyczna małżonków, bez wnikania w skutki natury majątkowej, jakie ona wywołuje, jest wystarczającym powodem uzasadniającym ustanowienie rozdzielności majątkowej (wyrok SN z dnia 6 listopada 1972r. III CRN 250/72 OSNC 1973/113, uchwała z dnia 28 maja 1973r, III CZP 26/73 OSNC 1974/65). Prowadziło to w konsekwencji do utożsamiania „ważnych powodów” z przyczynami orzeczenia np. rozwodu. Dlatego w uzasadnieniu wyroku z dnia 13 maja 1997r. (III CKN 51/97 OSNC 1997, poz. 194) Sąd Najwyższy stwierdził, iż rozkład pożycia, chociaż może mieć reperkusje w sferze stosunków majątkowych, dotyczy relacji osobistych między małżonkami, natomiast sprawy o zniesienie wspólności majątkowej małżeńskiej są sprawami majątkowymi.

Włączenie w zakres badania ważnych powodów zniesienia wspólności majątkowej małżeńskiej, kwestii rozkładu pożycia, grozi skupieniem uwagi Sądu na drobiazgowych badaniach faktów z zakresu osobistych relacji małżonków, zamiast skoncentrowania się na problemach natury majątkowej, istotnych sprawach, o których mowa w art. 52 k.r.i o. Sąd Najwyższy przyjął zatem, iż ważnym powodem zniesienia przez Sąd, wspólności majątkowej małżeńskiej jest separacja faktyczna małżonków, ale tylko ta uniemożliwiająca im współdziałanie w zarządzie majątkiem wspólnym i zarazem stwarzająca zagrożenie interesów majątkowych jednego lub nawet obojga małżonków, przy czym do jej ustalenia jest obojętne, czy zachodzi zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego.

Tak więc w sprawach z powództwa wywiedzionego z art. 52 §1 i 2 k.r. i o., relacje osobiste istniejące między małżonkami, czy też aspekty rodzinno – prawne istniejących pomiędzy nimi stosunków, nie mogą w sposób znaczący przesądzać o istnieniu ważnych powodów zniesienia wspólności majątkowej, gdyż mogłoby to prowadzić do nieuzasadnionego utożsamiania ważnych powodów w rozumieniu art. 52 §1 k.r.i.o. z przyczynami rozwodu lub separacji, do orzeczenia których wystarczy zupełny rozkład pożycia małżeńskiego (por. wyrok SN z dnia 13 stycznia 2000r. II CKN 1070/98).

Bezspornym w sprawie jest okoliczność oddzielnego zamieszkiwania małżonków i pozostawania strony w separacji faktycznej.

Sporną natomiast pomiędzy stronami była kwestia skutków separacji małżonków dla ich wspólnych i osobistych interesów majątkowych oraz dla dobra założonej rodziny.

W ocenie Sądu w rozpatrywanej sprawie nie zaistniały ważne powody, które uzasadniałyby zniesienie wspólności ustawowej małżeńskiej. W szczególności powód nie wykazał aby zaistniały po stronie pozwanej rażące zachowania polegające na trwonieniu majątku wspólnego, hulaszczym trybie życia, alkoholizmie, rażącej niegospodarności, uchylaniu się od pomnażania i utrzymywania substancji majątku wspólnego.

Sąd ustalił, że mimo oddzielnego zamieszkania strona pozwana według swych sił i możliwości zarobkowych uzyskuje dochody z pracy zarobkowej, które przeznacza na utrzymanie i wychowanie wspólnych małoletnich dzieci stron, siebie oraz na wspólną nieruchomość stron położoną pod K. (ponosząc połowę opłat za ogrzewanie wraz z synem). Przy czym możliwości zarobkowe pozwanej są ograniczone czasem poświęconym na wychowanie wspólnych małoletnich dzieci.

Analiza przedłożonego przez powoda zestawienia wydatków za sierpień i listopad 2016r. dołączonego do pisma z dnia 9 grudnia 2016r. wykazuje, że w zakresie zaspokojenia potrzeb rodziny strony ponoszą wspólne wydatki – gdyż potrzeby małoletnich w wieku 13 lat w zakresie ubioru i obuwia bez wątpienia są w większym rozmiarze niż te wynikające z zestawienia. Pozwana wychowuje i troszczy się o dzieci, gdy powód jest w pracy lub poza domem, czasami w godzinach od 8.00 do 22.00. Tym samym Sąd uznał, iż wobec faktycznego wykonywania obowiązków rodzicielskich wobec małoletnich dzieci, nie można zasadnie pozwanej czynić zarzutu z braku przelewania środków na wspólny rachunek lub szczegółowego rozliczania pobieranego wynagrodzenia, skoro obowiązek rodzicielski jest wykonywany w naturze. Pozwana uzyskiwane wynagrodzenie przeznacza na dzieci i dom, jak wynika z jej zeznań, którym Sąd dał wiarę.

W ocenie Sądu nie można też rozpatrywać wydatków czynionych na ogrzewanie mieszkań w C., w kategoriach trwonienia majątku wspólnego. W domu zamontowane jest centralne ogrzewanie na gaz, a temperaturę w pokojach dzieci na 19 stopni oraz 17-18 stopni u powoda ustawiał powód. Wydatki na ogrzewanie ponosi powód, lecz pozwana nie ma wpływu na ich wysokość. Nadto powód stosownie do ciężaru dowodu z art. 6 kc nie wykazał, aby rachunki za ogrzewanie rzeczywiście wzrosły. Przedłożone przez powoda przelewy z dnia 19 sierpnia 2014r. na kwotę 167,00zł i z dnia 28 czerwca 2016r. na kwotę 470,00zł, bez przedłożenia faktur źródłowych co najmniej za lata 2014 do 2016r. oraz uwzględnienia wzrostu cen paliwa gazowego - wcale jeszcze nie dowodzą, że pozwana zawyża rachunki za gaz na szkodę powoda.

Powód nie wykazał także, że pozwana odmówiła mu celowo na jego szkodę wspólnego rozliczenia z podatku dochodowego za 2015r. Sąd ustalił w oparciu o informację z Urzędu Skarbowego w C. z dnia 17 listopada 2016r., że pozwana złożyła zeznanie podatkowe PIT – 37 za 2015r. w dniu 25 marca 2016r., powód złożył zeznanie podatkowe PIT – 37 za 2015r. w dniu 2 maja 2016r. Pozwana zaprzeczyła jednak twierdzeniom powoda, aby ten złożył jej propozycję wspólnego rozliczenia podatkowego – osobiście lub przez dzieci stron. Powód twierdził, że złożył żonie propozycję w lutym 2016r. przez dzieci i otrzymał informację, że żona się już rozliczyła. Z materiału zgromadzonego w sprawie wynika jednak, iż powód nie mógł już w lutym otrzymać informacji o rozliczeniu małżonki, skoro pozwana rozliczała się dopiero w marcu 2016r. Jednocześnie powód sam wskazywał, iż w ważnej sprawie rozliczenia podatku dochodowego miał rozmawiać z żoną przez małoletnie dzieci. Zatem mógł się liczyć z ryzykiem wystąpienia błędów w przekazie informacji, a nawet z okolicznością czy informacja w ogóle zostanie przekazana. Powód nie przedłożył dowodu z dokumentu, z którego wynikałoby że małżonka na piśmie odmówiła mu wspólnego rozliczenia podatkowego i w sposób celowy naraziła powoda na powstanie zobowiązania podatkowego. Z tych przyczyn Sąd nie uwzględnił podniesionego przeciwko pozwanej zarzutu działania na szkodę interesów majątkowych małżonka.

W zakresie pozostałych formułowanych zarzutów tj. samowolnej zmiany pracy i zaniżenia wynagrodzenia przez pozwaną, a także wymiany zamka w drzwiach Sąd zważył, iż powód nie zabiegał także o zgodę małżonki na zamianę stanowiska prokuratora okręgowego na stanowisko sędziego sądu rejonowego, co wiązało się ze zmniejszeniem wynagrodzenia. W sprawie miała miejsce zatem wzajemność, polegająca na braku konsultacji z obu stron i wyjaśnienia przyczyn, które legły u podstaw podjętych decyzji zawodowych. Z materiału zgromadzonego jednak w sprawie wynika, że w przypadku pozwanej zmiana pracy była związana także z pogarszającym się jej stanem zdrowia.

Od 15 stycznia 2015r. powód postanowił zamieszkać oddzielnie. W ocenie Sądu skoro strony mieszkają oddzielnie, wymiany zamka w drzwiach nie można rozpatrywać w kategoriach zamiaru zatrzymania tej części majątku przez współmałżonkę wyłącznie dla siebie, lecz jako wyraz zachowania pewnej sfery prywatności i intymności.

Sąd rozważając podjętą przez powoda decyzję finansową w zakresie konsolidacji 6 drobniejszych kredytów i powiększenie w dniu 23 maja 2016r. kredytu w (...) Banku (...) o kwotę pożyczki gotówkowej 34.289,74zł, to jest do kwoty 53.829,25zł, stwierdził iż nie wymagała ona zgody współmałżonki. Jednocześnie dotychczas pozwana w przypadku konieczności zaciągania kredytów, zawsze takiej zgody udzieliła.

Również pozwana spłaca zaciągnięty kredyt w (...) Bank S.A. w kwocie miesięcznie po 572,73zł.

W sprawie nie potwierdziły się podniesione przez powoda przeciwko pozwanej zarzuty działania na szkodę interesów majątkowych powoda, rodziny i małoletnich dzieci stron.

W świetle ustaleń faktycznych obie stron wywiązują się ze swoich obowiązków rodzicielskich i zobowiązań finansowych.

Każda ze stron w ramach swoich możliwości finansowych mimo, że nie rozmawiają ze sobą prawidłowo zarządza majątkiem wspólnym. Jak wynika z materiału procesowego decyzje finansowe powoda i pozwanej nie powodują narastania zadłużenia i następnie zbędnego obciążenia długami wspólnej masy majątkowej – co jest bardzo istotnym elementem dotychczasowych rozrządzeń finansowych.

Strony nie rozmawiają ze sobą, lecz jednocześnie jak ustalono pozwana cały czas, deklaruje wolę podjęcia z powodem rozmów, dla dobra założonej rodziny. W sprawie potwierdziła się okoliczność, że strony pozostają w separacji faktycznej. Jednocześnie sam fakt pozostawania w separacji faktycznej, nie powoduje, iż niemożliwy jest przez współmałżonków zarząd majątkiem wspólnym. Każdy z małżonków pobiera wynagrodzenie, które przeznacza na koszty utrzymania siebie i rodziny, majątku wspólnego, a także spłaca zobowiązania wobec dostawców mediów i banków.

W ocenie Sądu ustanowienie rozdzielności majątkowej, tak jak żąda powód nie będzie służyło dobru rodziny, będzie generowało sytuacje konfliktowe, a nawet przyczyni się do pogorszenia sytuacji materialnej pozwanej i małoletnich dzieci.

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych Sąd stwierdził, iż w sprawie nie zachodzą przesłanki w rozumieniu art. 52 § 1 krio i brak jest podstaw do uwzględnienia żądania pozwu ustanowienia z dniem 15 stycznia 2015r. ustroju rozdzielności majątkowej pomiędzy małżonkami E. D. i W. D..

W konsekwencji Sąd powództwo w całości oddalił.